Korn Ferry'deki yazısında Daniel Goleman’ın iş yerindeki değişen dinamiklere dair yorumları, özellikle işin amacı üzerindeki vurgu ve bireylerin tamamının tanınması gerekliliği, Carol Ryff’in altı boyutlu psikolojik iyi olma modeli ile doğal bir bağlantı kurar. İşte Goleman'ın gözlemlerinin Ryff'in modelindeki her bir boyutla ilişkisi:
Kendini Kabul Etme:
Goleman'ın Perspektifi: Çalışanlar, güçlü ve zayıf yönlerinin olumlu bir şekilde tanındığı ortamları arar, bu da kendini kabul etmeyi teşvik eder.
Ryff'in Modeli: Bireyin gerçek benliğini anlamasını ve kuvvetlerini ve zayıflıklarını olumlu bir bakış açısıyla kabul etmesini vurgular.
Başkalarıyla Pozitif İlişkiler:
Goleman'ın Perspektifi: İş yeri bir topluluk olarak görülür ve burada bağlantılar hayati öneme sahiptir, çalışanların birbirlerini anlaması ve kabul etmesi gerekmektedir.
Ryff'in Modeli: Başkalarını anlama ve onların bakış açılarını kabul etme kapasitesini artırma, bu kabulü empati ve özenle genişlettiğimizde zengin kişisel bağlantılar kurabiliriz.
Otonomi:
Goleman'ın Perspektifi: Çalışanlar kişisel değerlerine uygun davranışlarda bulunarak sosyal baskılara direnme eğilimindedir, bu da kendilerini tam olarak ifade etmelerini sağlar.
Ryff'in Modeli: Sosyal baskılara direnme ve kişisel değerler doğrultusunda hareket etme—birey olarak bütünlüğümüzü ve benzersizliğimizi kucaklamanın nihai ifadesi.
Çevresel Hakimiyet:
Goleman'ın Perspektifi: Çalışanlar, değerlerinin iş yerinde nasıl etkili olduğunu görmek istiyor, bu da onların dünyayla nasıl etkileşimde bulunduklarını belirliyor.
Ryff'in Modeli: Değerlerimizin dünya ile nasıl etkileşimde bulunacağımızı belirlememizi sağlar, kendi inanç ve ilkelerimize uygun fırsatları anlama ve kullanma.
Hayatta Amaç:
Goleman'ın Perspektifi: Çalışanlar, kendi vizyonlarını kasıtlı olarak yönlendirerek daha anlamlı hedefler peşinde koşmayı arzular.
Ryff'in Modeli: Vizyonumuzu yönlendirerek geleceğimizi dört gözle beklememizi sağlayacak daha anlamlı hedefler peşinde koşmamızı teşvik eder.
Kişisel Gelişim:
Goleman'ın Perspektifi: Çalışanlar yeni deneyimlere açık kalmak ve kendilerini geliştirmek için yeni meydan okumalar arar.
Ryff'in Modeli: Yeni meydan okumalar arayarak ve dünyayı ve kendimizi geliştirme ve iyileştirme kapasitesine sahip olarak görerek bir büyüme zihniyetini geliştirmemizi sağlar.
Bu bağlamda, Goleman'ın vurguladığı gibi, modern çalışanlar sadece ürettikleri için değil, kim oldukları için de takdir edilmek istiyorlar. Ryff'in modeli, iş yerinde çalışanların tam olarak tanınması ve değer verilmesi gerektiğini destekleyen yapısal unsurları içerir.